Sama Sama
Door: Gerben Hulsman
Blijf op de hoogte en volg Gerben
06 April 2014 | Indonesië, Jogjakarta
We landen in Jakarta, de warmte omsluit ons net als de mensen die ons toelachen, lachend helpen en lachend er niks van snappen wat die knappe Hollanders toch bedoelen. We logeren in 'Bloem Steen Homestay' in Jelang Jaksa. Pri, een Indonisische gast in ons huis neemt ons mee op sleeptouw door het oude gedeelte van de stad. In de haven hebben nogal wat Nederlandsche vloten aangemeerd en in het centrum staan nog veel Nederlands getinte gebouwen (en iemand die een levende kip vangt en met zijn tanden doodbijt, de nieren om zijn nek hangt en het bloed ad terwijl het over zijn borstkas stroomt). De mensen nemen ons Nederlanders gelukkig niks meer kwalijk, ondanks dat Daan hen nu nog overheerst met zijn lange gesteldheid.
Savonds nemen we eenlift naar de 56e verdieping van een klein gebouw in het business gedeelte van Jakarta. Het uitzicht over de twintig miljoen mensen met hun Nokia's is indrukwekkend. Dat we naar het monument en het Nationaal Museum geweest zijn is niet bepaald cool dus om het hoge niveau vast te houden gaan we naar Dieng.
Een bergdorp op 2300 meter waar geen toeristen zijn maar de natuur net zo prachtig als de locals is. Bovenop de berg Sikunir zien we de zonsopkomst, we baden in een koude waterval na een lange wandeling met Froukje, zien kraters, geen internet, een hotspring waarin we met opgewonden mannen badderen, een mudpool, papayavelden en de fijnste bedden tot noch toe in onze homestay. Met de baas zitten we twee avonden rond de kachel die we zelf aanmaken en roken een traditionele 'sigaret'.
Met het openbaar vervoer gaan we naar Yogyakarta: De culturele hoofdstad van Java. Elke avond horen we goede live muziek, opvallend dat bijna elke Indonees gitaar kan spelen. We gaan natuurlijk naar de Borobudur, de grote tempel die ooit bij een vulkaanuitbarsting verdween van de radar maar eeuwen later gevonden en opgepoetst is. De prijs voor een kaartje is twintig dollar, te veel voor ons budgetreizigers. Ze geloven niet dat we studenten zijn (iets met een baard misschien?) zodat we geen korting krijgen, voor locals is het maar twee dollar. We besluiten een alternatieve ingang te proberen, klimmen over een hekje, lopen daar door een poort... en zijn binnen! Halverwege horen we een bewaker roepen, we kijken niet achterom maar versnellen onze pas. We zien de Borobudur inmiddels stralen als een burcht in de verte. Als een andere bewaker ook de achtervolging inzet splitsen we op. Het heeft geen zin, dozein bewakers komt nu van alle kanten aangesneld in karretjes, op mountainbikes en te voet. We worden staande gehouden en vriendelijk begeleid naar de ingang waar ze ons gedecideerd buiten zetten. We besluiten dat na Ankhor Wat dit niet de moeite waard is van het geld en gaan met de scooter naar de Prambanen tempel. Tijdens deze rit van zestig kilometer begint het te regenen. We moeten schuilen en stellen het bezoek aan de Hindoe tempel uit tot morgen. Karma noemen ze dat hier, al is ook dit bijzonder en klinken de inslaande druppels als applaus voor het land.
Karma is hier nog groter als Jaap Stam in Nederland. Heel veel mensen bezitten dezelfde soort kraampjes met shirts, slippers, zonnebrillen, meuk en rommel. Ze geloven dat ze het verdienen of ze wel of niet iets verkopen. Als ze bijvoorbeeld iets in de morgen verkopen brengt dit geluk voor de rest van de dag. Gek om te zien voor ons Nederlanders omdat er kansen genoeg liggen om met creatief denken meer geld te verdienen.
De Prambanen tempel is overigens mooi, al moeten we hier schuilen naast de stier van Vishnu voor de regen. In Yogya kopen we beiden een Batik geschilderd doek. Uitwasbaar door het wax, even mooi aan beide zijden en veel waard in Europa.
Na een gezellige avond drinken en napraten met de uitmuntende band 'Dr. Feel Good' zie ik plots Anne, een vriendin van school tegenover de bar zitten. Onwerkelijk om hier een bekende te zien, leuk om te constateren dat we in vergelijking met haar best wel bijgekleurd zijn.
Nog onwerkelijker is het slaapvermogen van mijn 'grote' vriend Daan. Man, man, man, dan heb ik het nog niet eens over zijn 'aparte' poses. Goed dat we samen zijn, anders zag hij waarschijnlijk de helft van wat we nu zien. Hij kan werkelijk overal slapen, laatst leunde hij in de rij voor een ATM tegen een vrouw aan en sliep totdat ze klaar was met pinnen en hij met zijn flinke neus het voorkeurprogramma intoetste toen hij weer wakker werd omdat ze wegliep. Hem wekken kost ook de nodige inzet, wel erg grappig dat hij dagen met een smiley op zijn buik liep toen ik hem probeerde te wekken met een watervaste stift. Helaas zijn de foto's van deze twee weken kwijt omdat onze camera in de bus vanaf Yogya gestolen is.
Dit rijstverhaal legden we vijfduizend kilometer af. De temperatuur is met tien graden gestegen en het lichaam begint zich aan te passen aan het vele eten, drinken en niet sporten. Indonesië was de bestekeus die we maar konden maken. De mensen op Java zijn goedlachs, behulpzaam, vriendelijk en de natuur fantastisch. We leren elke dag woorde er bij. De titel van dit verhaal betekent 'you're welcome', een goede uitdrukking van ons gevoel. Laat ik u achter met de akkoestische versie van het lied van een Indonesische stam, opgepikt en uitgevoerd bij Idols. 'Pujiono' zingt over de schoonheid van Indonesië. Van Sumatra tot aan Lombok, over geloof en de natuur: Manisnya Negeriku.
-
16 April 2014 - 14:06
Eline:
Weer een geweldig verhaal!
Kus! -
16 April 2014 - 15:55
Mark En Marloes:
Wauw wat een super verhaal. Wij hebben het hardop lachend gelezen. Heel mooi geschreven! -
16 April 2014 - 20:58
Jolande Bruggeman:
Weer een prachtig verhaal erg mooi geschreven. Geniet nog even van de laatste paar weken.
Groetjes Jolande(buurvrouw van Daan). -
16 April 2014 - 21:47
Joke H-v.d:
pas maar op dat je 1 mei niet in de bak zit i.p.v. naar huis vliegt, mooi verhaal trouwens :) -
19 April 2014 - 00:12
Joke:
"Een groet, wens of (levens)vraag? Laat van je horen."
een gedachte:
Een mens maakt reizen om zich te verbazen
over de hoogte van de Bergen
over de geweldige golven van de zee
over de lange loop van de rivieren
over de uitgestrektheid van de ocean
over de eeuwige kringloop van de sterren
aan zichzelf gaat hij zonder verbazing voorbij
Augustinus
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley