Hondsdolle tijd bij Wessel en Uht

Epiloog:

Inmiddels al tweeëneenhalve week op reis door Thailand, aangekomen bij het Noordelijkste puntje via Bangkok, Ayutthaya, Chiang Mai en Chiang Rai tot aan de Noordelijkste grens met Laos. We zijn inmiddels gewend aan het 'kontspoelen' na het toiletbezoek (alleen dat is elke keer al de moeite van deze trip waard!), de toeristisch ingestelde mens, de tempels (uitzondering was de White Temple in Chiang Rai, verbluffend) en het budget backpacken an sich. Appart blijven ladyboys, Bhuddha's met bijbehorende aanbidding door geld en voedsel en de epische kussengevechten die Daan en ik op onze kamerertjes voeren. Ook was het opmerkelijk toen ik gebeten werd door een hond, waarbij het risico op rabius a.k.a hondsdolheid niet geheel uit te sluiten is, maar waardoor we wel de minder toeristiche ziekenhuizen bezoeken om vijf injecties met antistoffen te implementeren. Daan is inmiddels weer helemaal fit en namens het management heb ik een primeur: (tromgeroffel) we knopen er nog minstens één land aan vast!

Episode

We waren een viertal dagen gehuistvest geweest bij Wessel en Uht Huijsjes in Chieng Khong. Daans ouders zijn vrienden van Wessel, wat ons een onderkomen en een geweldige inkijk geeft in het dagelijks leven en in zijn bedrijf. Hij steunt hiermee de lokake economie en produceert voedsel voor voornamelijk ontwikkelingsorganisaties. Al twintig jaar woont en werkt hij hier, vroeger voor o.a. ZOA. Nu maakt hij met 'Mekong Valley Foods' een kleine winst om te kunnen investeren en zijn gezinnetje te verzorgen, met de tweeënhalf jarige Annemieke als stralend middelpunt.

Met Opa Henk zijn we vroeg in de ochtend wezen hardlopen naar een meer. Ik verdwaalde ietwat, waardoor opa met zijn tweenzeventig jaren warempel als eerste terug was. Om hier thuis te zijn is fantastisch: het leven, de gebruiken, de vele verhalen en om een dagdeel te helpen op het bedrijf. Met zijn allen dringen we Laos binnen en vieren de verjaardag op typische wijze van Uhts broer.

We hebben hier een dag brommers gehuurd en zijn daarmee over de heuvelachtige (zand)wegen langs de Mekong geknald tot aan het drielandenpunt met Laos en Birma. Wat een vergezichten, gave wegen en prachtige ondergang van de zon weergegeven op de rivier! Na het vertrek bij Wessel en Uht hebben we de slowboat genomen naar Luang Prabang. Onbeschrijflijk mooi, ik ga het dan ook niet proberen.

Wordt vervolgd, Daans verslag is te lezen op daanscheffer,waarbenjijnu.

Woef woef!